13.3.2007 | 21:03
ENGinn Firirsögn
Ég var ķ vištali hjį Olapalla einusinni og žį spurši hann hvaša fisk viš mamma vęrum aš salta žessadagana en ég vildi fį miša į tónleika hjį einum saungvara sem erekki fallinn. En žehar ég héddan ętlaši aš svara žķ hrķngdi sķminn hjį mömmu og okkur var sgt aš mśiš var aš stéla kortķnunni okkar og hśn sem varmešskottiš fullt af fiski sem viš fundum įavleggjaranum hjį grindavķk.
Alt fór žó vel į endanum žegar einn mašur ķ vesturbęnum fann kortķnuna og fiskurinn var ekkert oršinn neitt meira skemmdur en žetta segir okkur svo vel hvernig śtlendingarnir eru ķ raun og veru žvķ žeir vilja bara hjįlpa okkur aš vera viš sjįlv enda var žašurinn śdlendingur sem fann kortķnuna og hann fórsvo aš starva hjį okkur ķ bķlsgśrnum og viš borgušumonum nęstumžķ engin laun bara mad og rśmföd og svo fekk hann ap noda kortķnuna žegar hann fór sjįvur aš vinna hjį fyrir tęki sem var svo rosalega illaregiš aš žaš fór į hausinn.
Mér finnst rétt sem Hannes og hann žaddna sem var astošamašur Davķšs hann Illugi og lķga hann siguršur Kįri aš mašur passar meira žaš sem mašur į sjįlvur en žaš sem einkur annar į og žessegna er ég aš hugsa um aš kjósasjįlvstęsflokkin.
Silli
Athugasemdir
Gott hjį žérSilli. Til haminju meš Blogg sķšuna žķna.
Sigfśs Siguržórsson., 13.3.2007 kl. 21:11